010 ΣΧΕΣΕΙΣ ΤΗΣ ΡΩΣΣΙΑΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΚΥΠΡΟΥ ΜΕΣΑ ΣΤΟΥΣ ΑΙΩΝΕΣ.

10.ΓΕΩΡΓΙΟΣ Τ.ΠΑΡΠΑΣ BSc.,MSc (Eng)
ΗΛΕΚΤΡΟΛΟΓΟΣ ΜΗΧΑΝΙΚΟΣ
TEL 99680229 FAX 22420034
email gtparpas@cytanet.com.cy
http://parpaseng.blogspot.com


ΣΧΕΣΕΙΣ ΤΗΣ ΡΩΣΣΙΑΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΚΥΠΡΟΥ ΜΕΣΑ ΣΤΟΥΣ ΑΙΩΝΕΣ.

Σχέσεις των εργατικών τάξεων της Ρωσίας και της Κύπρου μέσα στους αιώνες-Αυτή ήταν μια εργασία που μου ανατέθηκε στο τρίτο έτος του Μοσχοβίτικου Ενεργειακού Ινστιτούτου (ΜΕΙ), στο μάθημα που τότε ονομαζόταν Επιστημονικός Κομμουνισμός. Παρά της διαμαρτυρίες μου ότι δεν σπούδαζα νομικά ή οικονομία, αλλά Ηλεκτρομηχανολογία ο καθηγητής επέμεινε ότι ακόμη και ο Πατριάρχης πασών των Ρωσίων όταν σπούδαζε στο Ιερατική Σχολή του Ζακόρστ για να πάρει ανώτατο δίπλωμα έγραψε κάποια παρόμοια μελέτη. Στο τέλος πείσθηκα ότι ήταν μια εργασία που έπρεπε να την κάνω και ότι ήταν μια εργασία μεταξύ άλλων δεκάδων τεχνικών εργασιών που κάναμε όλοι οι φοιτητές κάθε χρόνο.
Έτσι αποτάθηκα στη μεγάλη τεχνική βιβλιοθήκη του ΜΕΙ οπού με έκπληξη μου το μόνο που βρήκα ήταν ένα άρθρο που γράφτηκε στα τέλη του 19 αρχές 20 αιώνα με θέμα τα αρχαία μεταλλεία χαλκού στην Κύπρο. Το άρθρο αυτό μου έκανε τόση μεγάλη εντύπωση που αν και εκτός θέματος και σε πολύ δύσκολα ρωσικά, του αφιέρωσα μια ολόκληρη σελίδα.
Σε περίληψη έχει ως ακολούθως:
Παρουσίαζε την Κύπρο ως την μεγαλύτερη βιομηχανική χωρά της αρχαιότητας. Περίπου από το 800 π.χ. μέχρι το 200μ.χ. παραγόταν το 98% της παγκόσμιας παραγωγής σε μέταλλο-μέσο ορός 200 τόνοι χαλκού ανά έτος , περίπου 4 τόνοι αλλά μέταλλα συμπεριλαμβανομένου σιδηρού και χρυσού παραγόταν σε άλλες χώρες στο τότε γνωστό Κόσμο.
Στο άρθρο παρουσίαζε τον τρόπο εκσκαφής των υπόγειων γαλαριών και τις λύσεις που πρότειναν από τους αρχαίους μεταλλωρύχους στην Κύπρο. Αυτές οι τεχνικές χρειάστηκαν να ξανά ανακαλυφθούν στην Ευρώπη τον 18-19 αιώνα.
Όπως φαίνεται ο αρθογράφος είχε πολύ καλή γνώση της αρχαίας Κύπρου επειδή ανάφερε το βασίλειο της Ταμασσού και το βασίλειο των Σόλων ως τους κυριότερους παραγωγούς.
Επίσης αναφερόταν ότι για να παραχθεί ένα κιλό χαλκός χρειαζόταν θερμική ενέργεια που παραγόταν με την καύση 10 κυβικών μέτρων καλά αποξηραμένου ξύλου.
Τώρα είναι κατανοητό πόσα δένδρα πρέπει να είχε η Κύπρος για να καιγόταν 2 εκατομμύρια κυβικά μέτρα τον χρόνο. Πόσα χέρια χρειαζόταν για να κοπούν όλα αυτά τα δέντρα, πόσοι μεταλλωρύχοι για να βγάλουν το μετάλλευμα από τις γαλαρίες και πόσοι τεχνίτες να πάρουν τον χαλκό από το μετάλλευμα και πόσοι να το επεξεργαστούν και να κατασκευάσουν τους γνωστούς τάλαντους (Τάλαντο παρουσιαζόταν τότε στα νομίσματα τον 5 μιλς (1973)) και άλλα χάλκινα αντικείμενα , εργαλεία αγγεία και ότι άλλο κανείς φανταστεί. Επίσης ανάφερε ότι ελάχιστα χάλκινα αντικείμενα βρίσκουν οι αρχαιολόγοι επειδή ο χαλκός ξανά επεξεργάζεται εύκολα και πιθανό ο αρχαίος Κυπριακός χαλκός να βρίσκεται σε κάθε καλώδιο που παράγεται τώρα (μιλά για τέλη 19 αιώνα μ.χ)
Όταν πείσθηκα ότι στην μεγάλη τεχνική βιβλιοθήκη του πανεπιστημίου μου δεν μπορούσα να βρω τίποτε άλλο εκτός από τεχνικά άρθρα διατριβές και άλλες τεχνικές πληροφορίες χρειάστηκε να αποταθώ στην κεντρική βιβλιοθήκη της Μόσχας που τότε έφερε το όνομα του Λένιν. Τη πρώτη ημέρα την σπατάλησα στην βιβλιογραφία που τότε δίχως ηλεκτρονικούς υπολογιστές ήταν σε κάρτες. Αποτέλεσμα δεν βρήκα τίποτα. Τότε αποφάσισα να αποταθώ σε μια από τις πολλές βιβλιοθηκάριους που με ένα κουτί σοκολάτες σε δυο μέρες είχα τόσα βιβλία περιοδικά και ότι άλλο χρειαζόμουνα μαζεμένα σε ένα τραπέζι μέσα στην βιβλιοθήκη. Δεν επιτρέπεται να πάρεις οτιδήποτε έξω από την βιβλιοθήκη. Έτσι κάθισα για σχεδόν μια εβδομάδα μελετούσα και κρατούσα σημειώσεις.
Την μελέτη την χώρισα στα ακολουθά μέρη
1. Ελληνική Μυθολογία (Αργοναυτική Εκστρατεία)
2. Ιστορικοί χρόνοι περίοδος του Χαλκού, περίοδος Ορειχάλκου.
3. Ρωμαϊκή Βυζαντινή περίοδος Μεταφορά του χριστιανισμού στους Ρώσους
4. Οθωμανική περίοδος
5. 19 αιώνας, Λέων Τολστόι –Ντουχοπόρτσοι- Σχέσεις με την Κύπρο, Κριμαϊκός πόλεμος Κοζάκοι απελευθερωτές της Κύπρου από τον Οθωμανικό ζυγό
6. 20 αιώνας
1. Ελληνική Μυθολογία (Αργοναυτική Εκστρατεία)
Συμφωνά με τον μύθο ο Ιάσωνας με άλλα παλικάρια –που περιλάμβαναν και ένα Κύπριο, όπλισαν ένα καράβι το Αργό και ταξίδευσαν στον Εύξινο Πόντο (Τώρα Μαύρη θάλασσα) για να φέρουν πίσω το χρυσόμαλλο Δέρας. Αυτά αναφερόταν σε ένα άρθρο αλλά δινόταν και η ακόλουθη εκδοχή.
Οι Έλληνες γνώριζαν ότι οι μυθολογικοί κάτοικοι της σημερινής Γεωργίας είχαν ανακάλυψη μια μέθοδο για να ψαρεύουν τα ψήγματα χρυσού από τους μικρούς χείμαρρους. Ο τρόπος που ψάρευαν τα ψήγματα χρυσού ήταν με το μαλλί της προβιάς του αρνιού. Την χρησιμοποίησαν πιθανό σαν φίλτρο. Στο τέλος η προβιά με το χρυσάφι επάνω της έμοιαζε με χρήση έτσι και πιθανό η ονομασία χρυσόμαλλο δέρας. Η μέθοδος αυτή χρησιμοποιήθηκε μόνο στην αρχαιότητα και είναι άγνωστο πως δούλευε. Οι αργοναύτες αφού έμαθαν τον τρόπο, ξεκίνησαν να φύγουν και πιθανό να πήραν μαζί τους και την χρυσόμαλλη προβιά. Οι τόπακες που στις τότε εποχές είχαν υπό την εξουσία τους όλο τον Εύξινο Πόντο τους κυνήγησαν. Τότε οι Έλληνες αντίς να περάσουν τα Δαρδανέλια στράφηκαν προς τον βορρά, μπήκαν στο ποτάμιο σύστημα τον τότε Σκύθων (μετέπειτα Σλάβοι, και ακολούθως Ρώσοι) και βγήκαν στις βόρειες θάλασσες και επέστρεψαν στην Αθήνα μέσο των Ηράκλειων Στύλων (τώρα Γιβραλτάρ). Δίχως την βοήθεια τον Σκυθικών φιλών, που πιθανό να συνάντησαν αυτό θα ήταν αδύνατο. Αυτή πιθανό να ήταν η πρώτη συνάντηση των Ελλήνων και ενός Κυπρίου με τους Ρώσους ή όπως αναφερόταν στη μελέτη η πρώτη συνάντηση τις εργατικής τάξης της Ρωσίας τότε κυνηγοί με την εργατική τάξη της Κύπρου- ο Κύπριος αργοναύτης ήταν ένοπλος κωπηλάτης.
2. Ιστορικοί χρόνοι περίοδος του Χαλκού, περίοδος Ορειχάλκου.
Όπως φαίνεται κατά την περίοδο του Χαλκού από το χίλια μέχρι το 600 πχ , υπήρχε κάποιο εμπόριο μεταξύ των παραλιών της Μαύρης θάλασσας και της Μυκηναϊκής Ελλάδος συμπεριλαμβανομένης της Κύπρου. Από τα ταφηκά ευρήματα που βρίσκονται στους περίφημους Σκυθικούς βασιλικούς τύμβους είναι γνωστό ότι κυπριακά προϊόντα όπως ελαιόλαδο, κρασί βρεθήκαν εκεί. Δεν έχουν βρεθεί χάλκινα κατασκευάσματα. Δεν είναι γνωστό αν τα μετέφεραν εκεί Κύπριοι ναυτικοί ή ανταγωνιστές τους όπως οι Μυκηναΐοι ή Φοίνικες.
Στα επόμενα χρόνια με τον επικησμό των παραλιών του Εύξινου Πόντου από Έλληνες αρχίζει το κανονικό εμπορείο μεταξύ Κύπρου και των αποίκων που ήταν σε πολύ φιλικές σχέσεις με τους Σκύθες. Περίπου αυτή την περίοδο στην Κύπρο αρχίζει και η παραγωγή του Ορειχάλκου (μπρούντζος). Ο μπρούντζος είναι ένα πολύ ανθεκτικό μίγμα μετάλλων που βασικά είναι κατά μεγάλο μερίδιο ο Χαλκός και με πολύ χαμηλή δόση σε ψευδάργυρο (ζύνκο). Στη Κύπρο ποτέ δεν αναβρέθηκε ψευδάργυρος . Τον ψευδάργυρο σύμφωνα με ένα άρθρο σε κάποιο περιοδικό οι Σκύθες τον μάζευαν από τα παρακείμενα βουνά του Καυκάσου και οι Κύπριοι τον παραλάμβαναν από τον Καλό Λιμάνι (τώρα Κελεντζίκ επαρχεία Κουπάντ). Έρχονταν με τα μικρά πλεούμενα για εμπόριο και αφού αντάλλασαν ή πωλούσαν τα εμπορεύματα τους πέταγαν στην θάλασσα το απόβαρο που ήταν γεμάτα τότε τα πλεούμενα τους και φόρτωναν τις πέτρες που έφερναν οι Σκύθες. Μέχρι τώρα είναι άγνωστο πως μόνο με θερμότητα μπορούσαν τότε να φτιάξουν αυτό το μίγμα και να κατασκευάζουν τα περίφημα οριχάλκινα αγάλματα που υπάρχουν διασκορπισμένα σε όλο τον κόσμο ακόμη και σε μουσεία της Ρωσίας.
3. Ρωμαϊκή Βυζαντινή περίοδος Μεταφορά του χριστιανισμού στους Ρώσους
Ακολούθως η Κύπρος περνά στα χέρια των Ρωμαίων κατακτητών αλλά και μέρος των παραλίων της Μαύρης Θάλασσας και η σχέσεις τους συνεχίζονται σαν δυο επαρχίες του ιδίου κατακτητή.
Με τον Κωνσταντίνο των Μέγα και την διαίρεση του Ρωμαϊκού κράτους σε ανατολικό και δυτικό οι δυο περιοχές μένουν στο ανατολικό.
Σιγά σιγά το ανατολικό κράτος χάνει τα παράλια του Εύξινου Πόντου αλλά με την μεταφορά του Χριστιανισμού στην Ρωσία η σχέσεις Κύπρου Ρωσίας αυξάνονται. Ο Πατριάρχης Κωσταντινοπόλεως διόριζε όλους τους επισκόπους σχεδόν μέχρι την άλωση της πόλης από τους Οθωμανούς Τούρκους. Μεταξύ των επισκόπων που διορίζονταν ήταν και Κύπριοι. Σε πολλές εικόνες στις Ρωσικές Εκκλησιές αναφέρεται Άγιος τάδε ο Κύπριος. Από την Ρωσία έχουμε καλογέρους και απλό κόσμο που καταφθάνουν στην Κύπρο για προσκύνημα ή για σπουδές στην ιερατική σχολή.
Εντομεταξύ η Κύπρος χάνεται από το Βυζάντιο και περνά διαδοχικά στους Λουζινιανούς, Ενετούς, και ακολουθούν οι Οθωμανοί.
4. Οθωμανική περίοδος
Οι Οθωμανοί με την κατάκτηση της Κύπρου εξόρισαν ή έδιωξαν τους περισσότερους ελληνοφώνους καθολικούς χριστιανούς. Μερικοί βρήκαν καταφύγιο στο Τσαρικό Ρωσικό κράτος (τώρα Ουκρανία) και μέχρι τώρα (1973-1974) τους βρίσκομε εκεί με κάποιες γνώσεις Ελληνικής γλώσσας σε κυπριακή διάλεκτο. Έχουν τραγούδια που μοιάζουν με τα κυπριακά τσατίσματα, το άρθρο τους ονομάζει Έλλην.
Κατά την Οθωμανική περίοδο οι χριστιανοί της Ελλάδας αλλά και των Βαλκανίων έστελναν τα παράπονα τους στον Τσάρο της Ρωσίας. Έτσι ένα άλλο σύγγραμμα παρουσιάζει τα παράπονα τους χριστιανούς της Κύπρου. Ένα παράπονο για παράδειγμα είναι ότι οι Οθωμανοί μπήκαν στο σπίτι για να πάρουν την δεκάτη και επειδή δεν βρήκαν τίποτε πήραν την θυγατέρα του για να την πωλήσουν στα σκλαβοπάζαρα. Άλλο παράπονο που μου έκανε εντύπωση ήταν ότι οι Οθωμανοί στρατιώτες μπήκαν στο σπίτι και πήραν μαζί τους τον 5 χρόνο γιόν της οικογένειας για να τον κάνουν γενίτσαρο.
Τα παράπονα σταματούν ξαφνικά κάποια στιγμή και αρχίζουν παράπονα εναντίων του κλήρου και του αρχιεπισκόπου. Επίσης αναφέρονται παράπονα στη Οθωμανική γλώσσα. Οι Οθωμανοί ανάθεσαν την συλλογή των φόρων στον Αρχιεπίσκοπο Κύπρου. Ένα παράπονο που είναι καταγραμμένο είναι: Ήρθαν οι παπάδες να μαζέψουν την δεκάτη και οι μισοί κάτοικοι αλλαξοπίστησαν και έγιναν μουσουλμάνοι (οι μουσουλμάνοι δεν πλήρωναν φόρο). Αυτοί που αλλαξοπίστησαν έκαψαν τις εικόνες και πέταξαν τα ιερά σκεύη και μετέτρεψαν την εκκλησία σε τζαμί. Το παράπονο ήταν που θα προσευχόταν οι απομείναντες Χριστιανοί;
5. 19 αιώνας, Λέων Τολστόι –Ντοχοπόρτσοι- Σχέσεις με την Κύπρο, Κριμαϊκός πόλεμος Κοζάκοι απελευθερωτές της Κύπρου από τον Οθωμανικό ζυγό
Στα βιβλία που μου μάζεψε η νεαρή βιβλιοθηκάριος είδα ότι ήταν ‘Ο Πόλεμος και Ειρήνη’ του Λέων Τολστόι. Εγώ δεν είχα καθόλου διάθεση να μελετήσω τα βιβλία αυτού του συγραφέα μια και στο μάθημα της Ρωσικής γλωσσάς είχαμε περάσει αρκετά από τα έργα του. Έτσι αποτάθηκα πάλι στην βιβλιοθηκάριο να μου πει τι θα έκανα με τον Πόλεμο και Ειρήνη. Με έκπληξη πείρε τους δυο τεράστιους τόμους αυτού του έργου και από κάτω μου έδειξε ένα περιοδικό που περιείχε ένα άρθρο για τους Ντουχοπόρτσους. Εδώ οφείλω να δώσω μια εξήγηση τι είναι οι Ντουχοπόρτσοι. Οι Ντουχοπόρτσοι είναι μια αίρεση της ορθοδοξίας. Δεν πιστεύουν στην αγία τριάδα αλλά μονό στο Άγιο Πνεύμα. Από την ρωσική λέξη Πνεύμα –Ντουσιά και μπορέτς αγωνιστής βγαίνει και η ονομασία τους αγωνιστές για το Πνεύμα. Το Τσαρικό καθεστώς του 19 αιώνα τους καταδίωκε έκρουζε τα χωριά τους έσφαζε. Τότε ο Λέων Τολστόι (που πιθανό ήταν ένας από αυτούς) αποτάθηκε στον Μπασιά της Ινσταμπούλ και αγόρασε δυο πομέστια (τσιφλίκια) στην Κύπρο. Φόρτωσε σε τρία καράβια τους αιρετικούς και τους έστειλε στην Κύπρο. Στο άρθρο δεν λέγει σε πιο λιμάνι αποβιβάστηκαν και σε πιο τόπο εγκαταστάθηκαν. Συνολικά έμειναν στην Κύπρο για τρία με τέσσερα χρόνια. Πολλοί πέθαναν από τις αρρώστιες και την πείνα και θαφτήκαν στην Κύπρο. Προσπάθησαν να φυτέψουν σιτηρά τον μηνά Ιούλιο (τον Ιούλιο σπέρνουν στην Ρωσία) δίχως καμιά επιτυχία. Στο τέλος ο Λέων Τολστόι έστειλε πάλι τα καράβια στην Κύπρο τους μάζεψαν και τους μετέφεραν στον Καναδά που έχει κλίμα παρόμοιο με το κλίμα που συνήθισαν. Αναφέρεται ότι μέχρι τώρα (1973-1974) ζουν και εργάζονται στον Καναδά. Έψαξα τον χάρτη της Κύπρου να βρω μια τοπωνυμία που να αναφέρεται σε αυτό το γεγονός. Το μόνο που βρήκα είναι ένα ακατοίκητο χωριό στο δρόμο Πάφου προς την Πολύ Χρυσοχού που ονομάζεται Μυρμινκόβ. Τώρα αν το χωριό αυτό είναι ακόμη ιδιοκτησία της οικογένειας Τολστόι δεν είναι γνωστό, αλλά προσωπικά δεν θα εκπλαγώ αν εμφανιστούν οι απόγονοι του Τολστόι με κοτσάνια της οθωμανικής αυτοκρατορίας και απαιτήσουν πίσω την ιδιοκτησία τους . Αρκετούς αιρετικούς που δεν τους βρήκαν την δεύτερη φορά παρέμειναν στην Κύπρο και ζουν ανάμεσα μας δίχως να ξεχωρίζουν καθόλου, εκτός από επώνυμα όπως Ποπόφ και άλλα επώνυμα τελείως Κυπριακά.
Σημείωση: (έχω συναντήσει Κύπριους πιθανό απογόνους των Ντουχαπόρτσωφ που ακόμη έχουν κάποια γνώση των ρωσικών του 19 αιώνα)
Κατά την Οθωμανική περίοδο οι ορθόδοξοι χριστιανοί της Κύπρου πίστευαν ότι ένας ξανθός βόρειος λαός θα τους απελευθέρωναν. Αυτό συνέβηκε κατά την διάρκεια του λεγόμενου Κριμαϊκού Πολέμου. Η κριμαϊκή χερσόνησος βρίσκεται στην Μαύρη Θάλασσα. Από την άλλη μεριά βρέχεται από την Αζωφική Θάλασσα και ενώνεται με την Ουκρανία με μια στενή λωρίδα γης. Οθωμανικά, Βρετανικά και Γαλλικά στρατεύματα αποβιβάστηκαν στην χερσόνησο της Κριμαίας και προσπαθούσαν να την προσαρτήσουν με κάποιο παρόμοιο τρόπο που οι Άγγλοι προσάρτησαν το Χόνγκ Κόνγκ.
Οι Ρώσοι σε αυτό τον πόλεμο έχασαν όλες της μάχες. Οι Άγγλο-Γάλοι και Τούρκοι μέχρι τώρα γράφουν στην ιστορία τους για τον νικηφόρο πολέμιο της Κριμαίας.
Οι τσαρικοί επιτελείς στην προσπάθεια τους να ξελασπώσουν από αυτή την κατάσταση έστειλαν στο πεδίο των μαχών τους Κοζάκους του Κουπάντ.
Εδώ θα προσπαθήσω να εξηγήσω για τους Κύπριους αναγνώστες ποιοι είναι οι Κοζάκοι. Από τον 10-19 αιώνα επικρατούσε το σύστημα των τσιφλικιών. Όλοι οι κάτοικοι του τσιφλικιού εργαζόταν από ανατολή μέχρι την δύση στον τσιφλικά και σε περίπτωση πώλησης του τσιφλικιού πωλούνται μαζί με το χωριό τους . Είναι κατανοητό ότι όσο περισσότερους κατοίκους είχε το τσιφλίκι τόσο πιο πολλά χρήματα θα έπαιρνε ο τσιφλικάς. Την κατάσταση αυτή την παρουσιάζει στο θεατρικό έργο ο Αντών Τσέχοφ Νεκρές Ψυχές. Ο κτηματίας για να πετύχει ψηλότερη τιμή ενσωμάτωσε στο έγγραφο πώλησης και τους νεκρούς.
Οι μόνοι ελεύθεροι κάτοικοι της Ρωσίας ήταν οι Κοζάκοι. Στους Κοζάκους παραχωρείτο γη και ελευθερία με αντάλλαγμα να υπηρετούν για όλη την ζωή τους πιστά τον Τσάρο σε περίπτωση πολέμου. Ζούσαν με τις οικογένειες τους σε ακριτικές περιοχές και έκλιναν τον δρόμο σε εξωτερικούς εχθρούς όπως οι δικοί μας Ακρίτες. Επίσης ήταν υπόχρεοι να διατηρούν ένα άλογο και τα όπλα ντουφέκι, σπαθιά, σπάθες, έτοιμα για την μάχη. Σε περίπτωση ειρήνης γυμναζόταν όπως τους δικούς μας Σπαρτιάτες, και ασχολούνταν με την γεωργία. Κάθε χωριό ή περιοχή είχαν τον δικό εκλεγμένο αρχηγό που ήταν σε συνεχή διαταγή από το Τσάρο.
Οι Κοζάκοι του Κουπάντ πήραν διαταγή να μπουν στην μάχη, και πιθανό με τα γρήγορα αλόγα τους έφτασαν στην σημερινή περιοχή του Ροστόφ σε μια με δυο μέρες. Ο δρόμος τους όμως για να μπουν στην Κριμαία ήταν κλειστός από τα τουρκικά στρατεύματα. Αυτοί όμως βρεθήκαν κάτω από το φρούριο Μπαλακλάβα – άγνωστο πως. Ίσος με βάρκες διέσχισαν την Αζωφική θάλασσα η κάπως διαφορετικά. Ίσος καβάλα στα άλογα διέσχισαν την ξέβαθη θάλασσα της Αζοφικής. Έτσι 5000 ετοιμοπόλεμοι Κοζάκοι βρεθήκαν στα μετόπισθεν τον εχθρικών στρατευμάτων.
Το κάστρο Μπαλακλάβα το πρόσεχε το βασιλικό τάγμα, περίπου 4000 άνδρες, είναι το ίδιο τάγμα που φρουρεί το βασιλικό παλάτι της Αγγλίας τώρα. Οι Κοζάκοι πρώτη φορά έβλεπαν Άγγλους στρατιώτες ντυμένους στα κόκκινα και με ψιλούς σκούφους κατασκευασμένους από γούνα αρκούδας.
Οι Άγγλοι πρώτη φορά έβλεπαν Κοζάκους ντυμένους άλλους με ένα είδος πολύχρωμης βράκας άλλους ντυμένους με κανονική στρατιωτική στολή. Κατά την περίοδο του Κριμαϊκού πολέμου έγινε προσπάθεια να τους ντύσουν όλους στρατιωτικά. Με τα λίγα ρωσικά που ήξεραν οι Άγγλοι έβρισαν τους Κοζάκους. Την νύκτα όπως συνηθίζετο τότε οι αξιωματικοί πήγαν για ύπνο ενώ οι απλοί στρατιώτες το διασκέδαζαν αλλά δίχως να ξεχάσουν τις βρισιές.
Περίμεναν τους Άγγλους να κοιμηθούν, και χωρίς διαταγή ανέβηκαν τα τοίχοι μπήκαν μέσα και τους έσφαξαν όλους συμπεριλαμβανομένου και ενός μέλους της βασιλικής οικογένειας της Αγγλίας.
Οι Άγγλο - Γάλλοι και οι Οθωμανοί μετά την δολοφονία τους βασιλικού τάγματος εγκατέλειψαν την Κριμαία. Έτσι γραφούν οι ίδιοι. Το αποτέλεσμα όμως του Κριμαϊκού πολέμου είναι ότι οι Άγγλο Γάλλοι και Οθωμανοί έχασαν για πάντα την Κριμαία.
Οι Άγγλοι τότε υπόγραψαν μια συμφωνία με τους Οθωμανούς που τους παραχωρείτο η Κύπρος μέχρι που οι Οθωμανοί Τούρκοι ανακαταλάβουν το φρούριο της Μπαλακλάβας και την παραδώσουν στους Άγγλους. Με αυτό το τρόπο η Κύπρος ελευθερώνεται από τον Τουρκικό ζυγό και πέφτει σε Αγγλικό ζυγό. Η σημασία αυτού του γεγονότος σώζει τους Κυπρίους στην Μικρασιατική καταστροφή που με την αλλαγή πληθυσμών το 1922 θα βρισκόμαστε όλη στην Ελλάδα.
Σημείωση: Η πολιτεία του Αζόφ είναι αδελφοποιημένο με τον Δήμο Αγλαντζιάς, ξερώ ότι υπάρχει πάρκο με την ονομασία ¨πάρκο Αζόφ¨ . Δεν θα ήταν άσχημο η δημιουργία στο Πάρκο Αζόφ κάποιας πλάκας εις μνήμη της απελευθέρωσης της Κύπρου από τον Οθωμανικό Ζυγό. Στο κάτω κάτω ο ξανθός λαός μας απελευθέρωσε και δεν φταίνε αν εμείς τα διαλύσαμε και παραδώσαμε την μισή Κύπρο πίσω στην Τουρκία.
6. 20 αιώνας
Στον εικοστό αιώνα μέχρι το 1973 έγιναν γεγονότα που είναι άξιο να σημειωθούν
Η κουμμουνιστική επανάσταση του 1905. Αναφέρονται Κύπριοι που έλαβαν μέρος.
Ο πρώτος παγκόσμιος πόλεμος. Πολλοί Κύπριοι έλαβαν μέρος μαζί με τα Ελληνικά και Ρωσικά Στρατεύματα στο βουλγαρικό και λευκωροσικό μέτωπο.
Τον Φεβρουάριο του 1917 η επανάσταση της μπουρζουαζίας και την μπολσεβίκικη επανάσταση του Οκτώβρη.
Το 1922 την απόκτηση των παραλίων της Μικράς Ασίας από τους Έλληνες και ακολούθως την μικρασιατική καταστροφή.
Εδώ βρήκα ένα σύγγραμμα του πρώτου πρέσβη της Σοβιετικής Ένωσης στην Κύπρο, για τους Κυπρίους που μαζί με τα Ελληνικά και Αγγλικά στρατεύματα το 1922 (μέλη της Ατάντα), που ενώ η Ελλάδα ήταν σε πόλεμο με την Τουρκία, διέσχισαν την Τουρκία, μπήκαν από την Γεωργία που τότε την κυβερνούσαν οι Μενσεβίκοι και προωθηθήκαν μέσα στην Ρωσία και έφθασαν και κατάλαβαν το Κίεβο στην Ουκρανία. Από εκεί τους εκδίωξε ο Κόκκινος στρατός. Κακήν κακώς καταδιωκόμενοι έφθασαν στην Οδεισό και από εκεί με Αγγλικά καράβια επέστρεψαν στην Ελλάδα. Η σημασία σε αυτήν την ιστορία είναι ότι αυτή που γλίτωσαν από την εισβολή Κύπριοι ήταν η βάση για την οργάνωση του Κομουνιστικού Κόμματος Κύπρου.
Αναφέρονται Κύπριοι που έλαβαν μέρος στην Νέα Οικονομική Πολιτική του Λένιν, (1922-1929), και Κύπριοι που έλαβαν μέρος στην Κολλεκτιβιζάτσια και τον εξοστρακισμό των Κουλάκων του Στάλιν το (1930-1937).
Ακολουθεί ο Δεύτερος Παγκόσμιος πόλεμος και Κύπριοι που με τον Αγγλικό Ναυτικό έφερναν βοήθεια στους Σοβιετικούς μέσο των βόρειας θάλασσας. Αναφέρονται Κύπριοι ναύτες που πνίγηκαν στα παγωμένα νερά του Βορείου Πόλου.
Ακολουθεί η επανάσταση των Κυπριών κατά των Άγγλων (1955-1959) – σε ένα άλλο άρθρο αναφέρεται ότι οι Άγγλοι έφυγαν μένοντας. Αναφέρεται επίσης ότι το σύνταγμα του 1960 που είχε γραφτεί από Κυπρίους είναι ακόμη χειρότερο από τις Συμφωνίες του Λονδίνου και Ζυρίχης. Αυτό το σύγγραμμα που γράφτηκε το 1960 προέβλεπε τα την Τουρκική Ανταρσία του 1963.
Με την Τουρκική Ανταρσία οι Σοβιετικοί βρίσκονται στο πλευρό των Κυπρίων, με οπλικά συστήματα, τεθωρακισμένα, τανκ και τους περίφημους πυραύλους που κατέληξαν στην Αίγυπτο. Είναι γνωστή η συνομιλία του Πρέσβη της Τουρκίας με τον Χρουτσιόφ.
Με λίγα λόγια ο πρέσβης της Τουρκίας έδωσε νότα στον Χρουτσιόφ ότι αν περάσει όπλα από τα Δαρδανέλια για την Κύπρο θα τους βούλιαζαν τα πλοία που θα τον μετέφεραν. Η απάντηση του Χρουτσιόβ ήταν τότε τα τανκ θα πάνε στην Κύπρο οδικά μέσο Αρμενίας προς την Κερύνεια.
Οι Τούρκοι δεν τόλμησαν ούτε καν να ερευνήσουν στα Ρωσικά καράβια, πως οι πύραυλοι κατέληξαν στην Αίγυπτο είναι άλλου παπά ευαγγέλιο- αναφέρονται τα ονόματα Καραμαλλής και Φρειδερίκη. Εγώ προσωπικά όταν ήμουν στρατιώτης, το 1967-1968 Υπηρέτησα Οδηγός πεζικού πολλές φορές επισκέφθηκα τα οχήματα και της κλούβες που θα μετέφεραν τους πυραύλους που ήταν στο δάσος της Αθαλάσσης.
Το 1960 βρίσκουμε τους πρώτους Κύπριους φοιτητές στην Σοβιετική Ένωση. Πόλοι επιστρέφουν στην Κύπρο Παντρεμένοι με Ρωσίδες

Υστερόγραφο
Τώρα όλα τα Τσαρικά και Σοβιετικά αρχεία είναι ανοικτά για μελέτη. Έχουμε πολλούς ρωσομαθής μάλιστα ιστορικούς, φιλοσόφους, φιλόλογους επαγγελματίες κομουνιστές, ποιητές, που μπορούν να τα ερευνήσουν και να μας δώσουν πολλές απαντήσεις.
Κατά την δική μου γνώμη η Κύπρος και η Ρωσία έχουν περίπου παράλληλη ιστορία και στενότερες σχέσεις από τις σχέσεις που έχει η Ρωσία με τις Βαλτικές χώρες.